مون بین خواننده كره ای محبوب عضو گروه ASTRO خودكشی كرد
📅 ارسال شده در ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ - 💬 0 دیدگاه

مرگ خواننده ی کره ای محبوب نسل جوان
شركت موسیقی Fantagio روز پنجشنبه اعلام کرد، مون بین، ستاره کی پاپ، عضو گروه پسرانه Astro، در سن 25 سالگی درگذشت. رسانه های محلی به نقل از پلیس گزارش کردند که پيكر بي جان مون بين، عصر چهارشنبه در آپارتمان لوكس خود در محله گانگنام سئول پیدا شده است. در بیانیهای که اوایل پنجشنبه در صفحه رسمی توییتر Fantagio به زبان کرهای منتشر شد، آمده است كه در تاريخ 19 آوریل، مون بین، عضو Astro بهطور غیرمنتظره دنیای ما را ترک کرد و به ستارهای در آسمان تبدیل شد. هنوز هیچ اطلاعاتی در مورد علت مرگ گزارش نشده است. در این بیانیه از همه خواسته شده است که از انتشار گزارش های گمانه زنی و مخرب خودداری کنند تا خانواده وی بتوانند در خلوت خود عزاداری كنند.
شروع به كار مون بين در صنعت موسيقی
مون بین – که به عنوان Moonbin اجرا می کرد – یکی از اعضای گروه Astro بود و همچنین با گروهي به نام Moonbin & Sanha اجرا می کرد. او در سنین پایین به برنامه آموزشی شركت موسيقی Fantagio پیوست. او قبل از آغاز به کار با گروه Astro در فوریه 2016، یک بازیگر و مدل بود. این گروه در ابتدا شش اجرا کننده بودند، اما يكي از اعضای گروه در فوریه 2023 گروه را ترک کرد.
خبر شوكه كننده خودكشی مون بین
مون سوا خواهر مون بين، خواننده کی پاپ است که به عنوان بخشی از گروه دخترانه بیلی اجرا می کند. اعلام این خبر خودکشی، احساسات هزاران نفر از طرفداران غمگین و ناراحت او را برانگیخت، بسیاری از آنها ابراز ناباوری کردند. یکی از کاربران در توییتر زير پست Fantagio نوشته است: “بسیار متاسفم برای از دست دادن یکی از بهترين شخص هايي که از طریق موسیقی با آن آشنا شدم! برای خانواده و دوستان و همكاران و طرفدارانش دعا کنید، اين خبر به حدي شوكه كننده است كه نمي توانم در حال حاضر روی هيچ کاري تمرکز کنم و این خبر واقعاً دردناک است. چندین ستاره جوان دیگر کی پاپ در سالهای اخیر مردهاند، از جمله گو هارا در نوامبر 2019. او توسط دوست پسر سابقش مورد آزار قرار گرفته بود که پس از جدایی، او را به خاطر ویدیوهای جنسی شان مورد آزار و اذيت قرار مي داد و از او درخواست باج مي كرد.
اقدامات مشابه خودكشی مون بين
این خودكشی مشکوک یک ماه پس از آن اتفاق افتاده است که دوست صمیمی و همکار او ستاره کی پاپ، سالی، پس از مبارزه طولانی با زورگويي هاي آنلاین خود را کشت. در پي اين اتفاق، درخواستهایی در کره جنوبی برای مجازات شدیدتر برای جرایم سایبری و اظهارنظرهای توهین آمیز آنلاین، از جانب مردم درخواست شد. در سال 2018، مینوو 33 ساله از گروه پسران در خانه درگذشت كه ادعا مي شود اين مرگ در اثر ایست قلبی اتفاق افتاده است. کمی بیش از سه ماه قبل از آن، جونگ هیون خواننده گروه SHINee بر اثر خودكشی مشکوک در سن ٢٧ سالگي درگذشت. ستارههای کیپاپ در سنین جوانی توسط آژانسها انتخاب میشوند، معمولاً در اوایل یا اواسط نوجوانی، و تحت کنترل شدید آژانس ها و شركت هاي موسيقي زندگی میکنند و روزهایشان را با آموزش هاي طاقتفرساي موسیقی و رقص سپري مي كنند كه فشار بسيار زيادي را بر آن ها تحميل مي كند. کره جنوبی یکی از بالاترین نرخ های خودكشی در جهان را دارد که بر اساس آمارهای اخیر دولت، یکی از دلایل اصلی مرگ و میر افراد زیر 40 سال است.
خودكشی در كره جنوبی
خودکشی یک نگرانی جدی بهداشت عمومی در سراسر جهان است و کره جنوبی بالاترین میزان خودكشی را در میان کشورهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) از سال 2003 را نشان داده است. با استفاده از داده ها و اطلاعات بلند مدت در سراسر کشور و مطالعه آن مي توان ارتباط شرايط مختلف محیط اجتماعی با میزان خودكشی در سطح منطقه را در طی ۱۱ سال بررسی کرد. میزان خودکشی در کره جنوبی و نقش اجتماعی-اقتصادی، جمعیتی، شهرنشینی، رفتارهای سلامت عمومی و سایر عوامل محیطی بر میزان خودكشی را بررسي كرد.
علل و عوامل خطر خودکشی
علل و عوامل خطر خودکشی در کودکان و نوجوانان متغير و متاثر از جنبه های فردی، خانوادگی و مدرسه است. علاوه بر این، با عوامل خطر متعددی مانند ناملایمات اولیه در دوران کودکی (به عنوان مثال، غفلت عاطفی، قلدری، و سوء استفاده جنسی)، کاستی های تحصیلی و بیماری های روانی (به عنوان مثال، اعتماد به نفس پایین، تکانشگری، پرخاشگری، ناامیدی و اختلالات خواب مرتبط است. مصرف مواد، رفتارهای ضد اجتماعی، اختلال استرس پس از سانحه و اختلالات خلقی عاطفی از جمله اين عوامل هستند. مسائل روانی اثرات منفی بر عملکرد مدرسه، روابط با همسالان، رفاه و مشکلات سلامت روان در نوجوانی نشان داده است و ممکن است بر شروع سایر بیماری های روانپزشکی تأثیر بگذارد. عوامل اجتماعی جمعیت شناختی، ممکن است خطر مرگ بر اثر خودکشی را افزایش دهند. وضعیت اجتماعی و اقتصادی با سلامت روانی ضعیف در نوجوانان از نظر خودكشی مرتبط است. تحقیقات قبلی نشان داده است که نوجوانان خانواده های با تحصیلات عالی کمتر در معرض علائم افسردگی، اضطراب و اقدام به خودکشی هستند. افزایش آسیب پذیری در برابر عوامل محیطی خانگی (آسیب شناسی روانی والدین، تعارضات خانوادگی، سطح تحصیلات والدین، طلاق والدین، و سابقه خانوادگی خودکشی) و وضعیت اقتصادی ممکن است بر مسیرهایی که نوجوانان را به سمت خودكشی سوق می دهد، تأثیر بگذارد. عوامل و شرایط مختلف می توانند به رویدادهای محرک برای رفتار خودکشی تبدیل شوند، زیرا رویدادهای استرس زای زندگی (مثلاً مشکلات بین فردی) اغلب منجر به رفتار خودکشی در کودکان و نوجوانان است . با این وجود، شناسایی ارتباط مستقیم با عوامل خطر خودکشی کودکان و نوجوانان دشوار است. مرگ و خودکشی در کودکان و نوجوانان یک رویداد نادر است، بنابراین بسیاری از مطالعات در مورد خودکشی کودکان و نوجوانان بر روی افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی متمرکز شدهاند. با این حال تنها 22 درصد از مرگهای حاصل خودکشی سابقه اقدام به خودکشی دارند و ممکن است تفاوتهای قابلتوجهی بین اقدام به خودکشی و مرگهای با خودکشی وجود داشته باشد.
بررسي و در نظر گرفتن شرايط محيطي در پيشگيری از اقدامات خودكشی
به ویژه دانش آموزان بیشتر وقت خود را در مدرسه می گذرانند و مدارس مکان هایی هستند که محیط امنی را برای دانش آموزان ایجاد می کنند. علاوه بر این، انجام آموزش های پیشگیری از خودكشی مفید است زیرا تشخیص مشکلات سلامت روان دانش آموزان در مدارس آسان تر است. از این رو، سیاست پیشگیری از خودكشی در مدرسه یکی از موثرترین راهها برای رسیدگی به معضل خودکشی کودکان و نوجوانان تلقی میشود. مهمتر از همه، معلمان در رشد دانش آموزان بسیار مهم هستند و همچنین می توانند به عنوان يك عامل مهم بازدارنده برای پیشگیری از خودکشی دانش آموزان عمل کنند . بنابراین، مطالعه اي با هدف بررسی ویژگیهای بالینی، جمعیتشناختی و عوامل مرتبط با خودکشی دانشآموزانی که بر اثر خودكشی فوت کردهاند بر اساس گزارشهای معلمان جمعآوریشده توسط وزارت آموزش کره طی سالهای 2016-2020 انجام شده است، اگر چه تفاوتهايي بين ویژگیهای خودکشی بین پسران و دختران وجود دارد.
نشانه های خودكشی
نگرانی ها و دغدغه هاي دانش آموزانی را که بر اثر خودكشی جان باختند را بررسی کردند. این نگرانی ها در سال قبل از مرگشان بیان شد. به طور كلي، 44 درصد از دانش آموزان هیچ نگرانی ظاهری قبل از اقدام به خودكشي نشان ندادند. مشکلات خانوادگی بیشترین درصد و پس از آن مشکلات تحصیلی، مشکلات فردی، مشکلات همسالان و مشکلات اعتیاد بود.
٥ مرحله برای برقراری ارتباط با فردی که ممکن است قصد خودكشی داشته باشد
پرسیدن
چگونه پرسیدن سوال “آیا به خودكشی فکر می کنید؟” نشان می دهد که شما آماده صحبت در مورد خودکشی به روشی غیر قابل قضاوت و حمایتی هستید. پرسیدن به این شیوه مستقیم و بیطرفانه، میتواند در را برای گفتوگوی مؤثر در مورد درد و رنج عاطفی آنها باز کند.سؤالات دیگری که می توانید بپرسید عبارتند از: “چگونه آسیب می بینید؟” و “چگونه می توانم کمک کنم؟” هرگز سعي نكنيد كه به آن ها قول مي دهيد که افکار خودكشی را مخفی نگه دارید.طرف دیگر مرحله «پرسیدن» «گوش دادن» است. مطمئن شوید که پاسخهای آنها را جدی میگیرید و آنها را نادیده نمیگیرید، به خصوص اگر نشان میدهند که در حال تجربه افکار خودكشی هستند. گوش دادن به دلایل آنها برای چنین دردهای عاطفی و همچنین گوش دادن به دلایل بالقوه ای که می خواهند زنده بمانند، بسیار مهم است. به آنها کمک کنید تا روی دلایل زندگی خود تمرکز کنند و از تلاش برای تحمیل دلایل خود برای زنده ماندن آنها اجتناب کنید
حضور داشته باشيد
این می تواند به معنای حضور فیزیکی برای شخصی باشد، در صورت امکان با آنها تلفنی صحبت کنید، یا هر روش دیگری که نشان دهنده حمایت از فرد در معرض خطر باشد. یکی از جنبههای مهم این مرحله این است که مطمئن شوید راههایی را که میگویید انجام خواهید داد. هرگز صحبت از چیزی که شما نمی خواهید یا قادر به انجام آن نیستید، نكنيد. اگر نمیتوانید به صورت فیزیکی با فردی که افکار خودکشی دارد حضور داشته باشید، با او صحبت کنید تا ایدههایی را برای دیگرانی که ممکن است بتوانند کمک کنند نیز ایجاد کنید . بودن و حس حضور داشتن برای کسی که افکار خودکشی دارد نجات بخش است. نشان داده شده است که افزایش ارتباط فرد با دیگران و محدود کردن انزوای او (چه در کوتاه مدت و چه در بلندمدت) یک عامل محافظتی در برابر خودکشی است. نظریه بین فردی-روانشناختی توماس جوینر در مورد خودکشی، ارتباط را به عنوان یکی از مؤلفه های اصلی آن برجسته می کند – به طور خاص، احساس تعلق. دیوید کلونسکی و الکسیس می نیز این نظریه را مطرح می کنند که “ارتباط” یک عامل محافظتی کلیدی است، نه تنها در برابر خودکشی بلكه به طور کلی، از نظر تشدید افکار خودکشی به عمل هم موثر است، تحقیقات آنها همچنین نشان داده است که ارتباط به عنوان محافظی در برابر ناامیدی و درد روانی عمل می کند. با «آنجا بودن»، فرصتی برای کاهش یا حذف برخی از این عوامل مهم داریم.
به ایمن نگه داشتن آنها کمک کنید
پس از مرحله «پرسش»، و وقتي كه متوجه شدید که واقعاً در مورد خودكشی صحبت می شود، مهم است که چند چیز را برای ایجاد ایمنی فوری پیدا کنید. سوالاتي كه بايد از خود بپوسيد، آیا آنها قبلاً کاری انجام داده اند که قبل از صحبت کردن با شما تلاش کنند خود را بکشند؟ آیا فردی که افکار خودكشی را تجربه می کند می داند که چگونه خود را بکشد؟ آيا براي كشتن خود برنامه مشخصی دارد؟ چه زماني را براي اين كار در نظر گرفته است؟ دسترسی او به شرايط براي اجرايي كردن هدفش به چه صورت است؟ دانستن پاسخ هر یک از این سؤالات می تواند اطلاعات زیادی در مورد قریب الوقوع بودن و شدت خطری که فرد در آن قرار دارد به ما بگوید. به عنوان مثال، هر چه تعداد مراحلي كه فرد در نظر گرفته بیشتر باشد، شدت خطر و خطر آنها بیشتر می شود. توانایی آنها برای اجرای طرحشان ممکن است باشد. یا اگر آنها فوراً به سلاح گرم دسترسی دارند و در مورد اقدام به خودكشی بسیار جدی هستند، ممکن است اقدامات اضافی مانند درخواست کمک اضطراری یا هدایت آنها به بخش اورژانس ضروری باشد. اگر کاملاً مطمئن نیستید که در مرحله بعد چه کاری انجام دهید، خط Lifeline همیشه می تواند به عنوان یک منبع در این لحظات عمل کند. دانشکده بهداشت عمومی هاروارد خاطرنشان می کند که کاهش دسترسی افراد متمايل به خودکشی به وسایل بسیار کشنده بخش مهمی از پیشگیری از خودکشی است. تعدادی از مطالعات نشان دادهاند که وقتی وسایل کشنده کمتر در دسترس قرار میگیرند یا کمتر کشنده هستند، میزان خودکشی با این روش کاهش مییابد و به طور مکرر میزان خودكشی به طور کلی کاهش مییابد. تحقیقات همچنین نشان میدهد که «جایگزینی روش» یا انتخاب روش جایگزین زمانی که روش اصلی محدود است، اغلب اتفاق نمیافتد.
به آنها کمک کنید به پشتيبانی ها وصل شوند
کمک به فردی که افکار خودکشی دارد با پشتیبانی های مداوم (مانند 988 Lifeline) ارتباط برقرار کند، می تواند به آنها کمک کند تا برای لحظاتی که خود را در بحران می بینند یک شبکه ایمنی ایجاد کنند. اجزای شبکه ایمنی ممکن است آنها را با پشتیبانی ها و منابع موجود در جوامع خود مرتبط کند. آیا این یک گزینه برای آنها در حال حاضر است؟ آیا كمك كننده سلامت روان دیگری در جامعه وجود دارد که بتواند به طور موثر کمک کند؟ یکی از راههای کمک به آنها برای یافتن راههای ارتباط، همکاری با آنها برای ایجاد یک طرح ایمن است. این میتواند شامل راههایی باشد که آنها تشخیص دهند که آیا شروع به تجربه افکار شدید و مهم خودکشی میکنند و اینکه در آن لحظات بحرانی چه باید بکنند. یک طرح ایمن همچنین میتواند شامل فهرستی از افرادی باشد که در زمان وقوع بحران باید با آنها تماس بگیرند. تاثیر آموزش مهارتهای مداخله خودکشی کاربردی، با استفاده از خط ملی پیشگیری از خودکشی نشان داد که افرادی که با اين خط تلفني سراسري، پیشگیری از خودكشی ارتباط برقرار كرده اند، به طور قابلتوجهی در پایان تماسهایی که توسط آنها انجام میشود کمتر احساس افسردگی و تمايل به خودکشی میکنند، کمتر تحت فشار قرار میگیرند و امیدوارتر میشوند. آموزش مهارت های مداخله خودکشی کاربردی مشاوران آموزش دیده، از جمله گوش دادن بدون قضاوت، بررسی دلایل زندگی و ایجاد شبکهای از پشتیبانی مرتبط بوده است.
پیگیری
پس از تماس اولیه با فردی که افکار خودكشی را تجربه می کند، و بعد از اینکه آنها را با سیستم های پشتیبانی فوری مورد نیاز خود وصل کردید، مطمئن شوید که آنها را پیگیری کنید تا ببینید که در ادامه چگونه رفتار می کنند. پیامک بفرستید یا با آنها تماس بگیرید. با اين پيگيري ها بیشتر میتوانید کمک کنید یا اگر چیزهایی وجود دارد که گفتهاید انجام میدهید و هنوز فرصت انجام دادن برای آن شخص را نداشتهاید، انجام دهيد.اين نوع تماس می تواند به افزایش احساس ارتباط آنها ادامه دهد و پشتیبانی مداوم شما را به اشتراک بگذارد. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد حتی یک نوع ساده تماس، مانند ارسال یک کارت پستال، میتواند خطر خودكشی را کاهش دهد. مطالعات نشان دادهاند که کاهش تعداد مرگهای ناشی از خودكشی زمانی بيشتر است که پیگیری از جمعیتهای پرخطر پس از ترخیص از خدمات مراقبتهای حاد كمتر بوده است. مطالعات همچنین نشان داده اند که مداخله کوتاه و کم هزینه و تماس حمایتی و مداوم ممکن است بخش مهمی از پیشگیری از خودكشی باشد.